In de winter van 1953/1954 werd Johan Sol door de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie benaderd om een atletiek vereniging op te richten in Haaksbergen. Na een paar dagen bedenktijd besloot Johan om een volleybal club op te richten. Hij had in Groningen al eens gevolleybald. Na overleg met de firma Jordaan vanwege een subsidie en met gymnastiekvereniging V&K betreffende een zaal kwam van beide kanten groen licht. Zo vond op 14 februari 1954 met Henk Bannink en Hendrik van Lochem de “oprichtersvergadering” van V.C. Verdan plaats. In de eerste 5 jaren werden er allerlei activiteiten georganiseerd en werden er op sportief gebied de nodige successen behaald. In het begin was het nog gemengd maar dit werden later dames- en herenteams.
Kamipoenen 1958: Staand v.l.n.r.: Hettie Lammers, Bea Borsjes, trainer Johan Sol, Mini Hueting. Gehurkt v.l.n.r.: Geesje Sieverink, Cobi Sol, Mini Wilmerink (Dinie Folkers ontbreekt)
In de jaren 60 groeide de vereniging met name bij de jeugd. Er werd al snel een jeugdcompetitie door de Nevobo opgezet. Sommige jeugdleden ontwikkelden zich in die tijd al zo goed dat ze werden geselecteerd voor regiotrainingen. In 1967 werd ook meegedaan aan de Open Nederlandse Kampioenschappen. Daarbij werd een verdienstelijke 3e plaats behaald. 
Staand v.l.n.r.: Thera Steins, Miemke Sleebos, Theo Schlie, Annie Geerdink, Anneke ten Cate. Zittend v.l.n.r.: Wil van Ulsen, Marlies Ulenbelt, Miriam Leferink, Tineke Aalbers, Marian Leussink.
Eind jaren zestig is V.C. Verdan ook begonnen met het ophalen van oud papier. De opbrengst was bestemd voor de CTBVVC (Commissie Ter Bevordering Van Verdan’s Clubgeest), de activiteitencommissie. Heden ten dage wordt nog steeds oud papier voor en door de vereniging opgehaald. Nu organiseerd de Gemeente dit en wordt het nog steeds met vrijwilligers van de vereniging opgehaald met ondersteuning van de vrachtwagen van de firma Langezaal.
Het eerste georganiseerde jeugdkamp werd door Verdan in 1964 georganiseerd. Vandaag de dag kennen we nog steeds het jeugdkamp waar veel jeugdleden met veel plezier meegaan.
In de jaren zeventig had Verdan zich onder leiding van Johan Sol opgewerkt tot een stabiel tweede divisie team met spelers als Wim Schoolderman, Mart Hamoen, Hardy en Eric Menkehorst, Bert Zwijnenberg, Theo Schlie, Gertie Bekkers, Evert Nijhof, Hans Jaap Feenstra en Luc Ebink. Trainers waren toen Wim Nederkoorn en Albert Baas.
In 1979 werd het 25 jarig jubileum gevierd. 
Voorzitter Frans van Duist. Secretaris Rian Verdegem. Penningmeester Wim van de Weijer. Redactie Gerrie Klanderman. Technische zaken Gerrit Woltjer, Johan Frenck, Wim Schoolderman.
In de jaren zestig was volleybal nog een onbekende sport. Hoe kon je snel zoveel mogelijk mensen bekend maken met volleybal? Het toverwoord was buurtvolleybal! In de LTS werden destijds de wedstrijden gespeeld. De Goorsestraat, de Geukerdijk, de Beatrixstraat zijn enkele namen van teams die mee deden. Het buurtvolleybal heeft er in de loop der jaren een dimensie bijgekregen. Oospronkelijk lag het in de bedoeling om het volleybalspel meer bekendheid te geven en nieuwe leden te werven. Het buurtvolleybal had echter zo’n enorme impact op de Haaksbergse gemeenschap dat dit sportgebeuren niet meer weg te denken is.
Buurtvolleybalteam uit 1970 “de Goorsestraat” 
Buurtvolleybalteam “de Waterlanders” 
Op 21 mei 1968 is door Herman Diepenmaat samen met Gerrit Bolster vanuit de KAJ (Katholieke Arbeiders Jeugd), volleybalvereniging SVV opgericht. SVV staat voor Sport Vereniging Veldmaat. 
De club groeide uit tot een bloeiende vereniging mede vanwege de charmante Twentse benadering en een flinke dosis humor van Herman. Met zijn charisma wist hij velen te interesseren voor de club. Ook werden bij SVV in de eerste 5 jaren veel activiteiten georganiseerd en begonnen de geleverde inspanningen hun eerste vruchten af te werken. In 1973 werd het herenteam voor de eerste keer kampioen van de 4e klasse waarna er nog vele zouden volgen tot in de promotieklasse.
De fusie.
Begin jaren tachtig was SVV de vereniging waar werd gevolleybald op een beheersbare niveauverbetering van het eerste heren- en damesteam en anderzijds een brede meer recreatief ingestelde invulling. Ook aan de jeugdopleiding werd vanuit dezelfde zienswijze invulling gegeven. Bij de oudere en grotere “zustervereniging” Verdan was het beleid veel meer gericht op prestatie, zowel bij de dames- en herenteams als bij de jeugdopleiding. In de jaren zeventig/tachtig was het voor sporters nog verplicht om periodiek medisch gekeurd te worden. Voor de Haaksbergse sportverenigingen gebeurde dat in Enschede bij de GGD. Reistijd, lange wachttijden en een kwalitatief slecht onderzoek leiden tot een initiatief van voorzitter Reint-Jan Zijlman om binnen SVV deze keuringen in eigen beheer in Haaksbergen uit te laten voeren. De keuringen gebeurden vervolgens door een arts in de oude Bonifatiusschool in de Veldmaat. Egbert Leppink, toen al voorzitter van Verdan, nam contact met SVV op om na te gaan of deze sportkeuringen ook voor de leden van Verdan en voor meer Haaksbergse sportverenigingen konden worden georganiseerd. Zo hebben Egbert en Reint-Jan aan de basis gestaan van de oprichting van het Medisch Sportkeuringsbureau Haaksbergen. (Na een aantal jaren is de verplichte medische sportkeuring afgeschaft).
Zo waren de eerste contacten tussen Verdan en SVV gelegd en werden al snel gevolgd door een verdere samenwerking bij de jeugdopleiding. Als snel kwamen de verenigingen tot de conclusie dat een fusie tussen beide verenigingen vele voordelen zou kunnen hebben. Er zou een grote en daarmee sterke vereniging kunnen ontstaan met ruimte voor voor een brede jeugdopleiding, handhaving en waar mogelijk verhoging van het prestatieniveau van de teams op nationaal(divisie)- en regionaal niveau en tevens aandacht voor teams op de lagere competitieniveau’s en recreatieteams. Door bundeling van krachten op het gebied van sponsorwerving en andere acties kon een sterke financiële basis worden gelegd. Beide besturen besloten een concreet voorstel aan de leden voor te leggen en het resultaat was de fusie van V.C. Verdan en SVV op 25 juni 1984 in Volleybal Vereniging HAVOC (HAaksbergse VOlleybal Combinatie)!
Na de fusie was het zaak om alles organisatorisch en administratief op 1 locatie te krijgen. De Bouwmeester beschikte in die tijd over 2 vergaderruimtes. De huidige plek van de kantine en het naastgelegen lokaal van de school/bibliotheek. Na lange onderhandelingen met de Gemeente kwam men er niet uit. Voorzitter Egbert Leppink en penningmeester Reint-Jan Zijlman kwamen tot de conclusie dat men voor het bedrag dat aan de Gemeente zou moeten worden betaald, ook een eigen ruimte neergezet kon worden. Jan Huls (voorzitter TC Jeugdzaken) was in de jaren tachtig werkzaam bij een bouwbedrijf dat samen met veel vrijwilligers van Havoc, aan de bouw van het clubgebouw kon beginnen. 25 januari 1989 werd het clubgebouw officieel geopend.
Bouwteam clubgebouw. v.l.n.r.: Tonny Suijthof, Henk Verbeek, Jan Huls, Benno te Lintelo (Wim Maneschijn ontbreekt)
Overhandiging van de sleutels van het clubgebouw door burgemeester Gabor aan voorzitter Egbert Leppink
Reint-Jan Zijlman en Thea Bosing bij de opening van het clubgebouw in 1989
In 1990 stopte de uitbater van de “Bouwmeester-bar” plotseling met het beheer. Kun je het traliehek, weggestopt in een duister hoekje naast de ingang van de bibliotheek nog herinneren? Havoc werd verzocht om de exploitatie op zich te nemen en zo geschiedde. Na lang touwtrekken met de Gemeente kreeg Havoc het beheer van de kantine op 20 juni 1991. Na een aantal jaren vond er tbv het Assink een ingrijpende verbouwing plaats. Er werd een nieuwe kantine gebouwd en sinds 1994 beschikt Havoc over een plek waar het na de training of wedstrijd goed vertoeven is.
“Met deze beide pijlers, het eigen clubgebouw en de kantine, is de basis gelegd voor een gezonde, goed functionerende vereniging en hebben wij, met als beginpunt de fusie, onze doelstellingen bereikt. Die doelstelling was, zoals Reint-Jan Zijlman bij zijn afscheid als penningmeester zei: Het stichten van een brede vereniging, waarin zowel top-, als lager prestatie en recreatief niveau aan bod zouden komen en de krachten van de jeugd gebundeld kunnen worden”.
In augustus 1992 werd het eerste beachvolleybaltoenooi door Havoc georganiseerd. Henk ter Avest, Robert Koppelman en Johan van Loo zijn de personen die de eerste organisatie voor hun rekening namen.
The Wild Bunch, winnaars van de 1e editie van het beachvolleybaltoernooi in 1992.
“de Kantinies” Jenny Kuipers en Dini Ruardi mogen dan een beetje op leeftijd zijn maar dat was aan hun taalgebruik en conditie absoluut niet te merken! Ze waren zeer populair onder de volleyballers en basketballers. Een team van Tonego wilde alleen maar trainen als Jenny en Dinie bardienst hadden!
De dames staken niet alleen voor Havoc hun handen uit de mouwen maar ook op het Saalmerink hielpen ze met veel plezier. 
In 1992 vond de eerste editie van het Wildtoernooi plaats. Er was al een buurtvolleybaltoernooi maar het Wildtoernooi was opgezet om samen met de familie en vrienden lekker op een zondag te kunnen volleyballen. Samen met Annie Woltjer, tekenden Henk Freriksen en Gerrit van der Lee voor de organisatie. Het Wildtoernooi wordt traditiegetrouw in de maand februari of maart gehouden.
De bridgers zijn een onderdeel van onze vereniging en zijn in het jaar 2000 begonnen door enkele oud volleybal spelers waaronder enkele ereleden. Om hen met de club verbonden te houden, bood Havoc hen de gelegenheid om in de kantine elke donderdagmiddag samen te komen voor een aantal partijen bridge. Volgend jaar al weer 20 jaar. In totaal treffen zo’n 40 spelers elkaar op de donderdagmiddag.
Kranten artikel uit de Twentsche Courant Tubantia 16 november 2001.
