Het is vandaag zaterdag 25 november en voor dames 2 staat de wedstrijd tegen Esch Stars dames 3 op het programma. Van tevoren zeiden we tegen elkaar: we moeten ons best doen en niet met het
niveau van de tegenstander meegaan. Wij staan namelijk vierde en Esch Stars elfde. Ons kennende maken we het in dat soort wedstrijd ook graag spannend. Vandaag hadden wij daar niet zoveel zin in en we begonnen fanatiek. Het was voor ons wel de vraag hoe Maud ging spelen, want ze had een leuk feest gehad de dag ervoor. In de eerste set bleek al dat Maud na een feest ook kan presteren. Ze knalden de ballen er lekker in of zocht de vingers van de tegenstander op. Lekker veel puntjes gemaakt dus, maar ook hadden we een fanatieke Bente in het veld. Ze ging voor elke bal ten koste van haar lichaam. Deze wedstrijd was in de Els en dat is Bentes haar lichaam niet meer gewend. De vloer en haar duikmoves hebben er voor gezorgd dat ze in de eerste set al wonden had, maar Bente doet alles voor de overwinning. Dat konden we ook zien aan de setstand van de eerste set 25-9 voor ons.
We hadden de smaak te pakken en gingen het geleerde van donderdag op de training van Lucia uitvoeren. Nogmaals bedankt Lucia. Alieke en Fleur wilden de wedstrijd iets vlotter maken dus
gingen ze de snelle balletjes spelen. Dat resulteerde vaak in een vreugde sprong en een punt. Alleen vond Paula dat het nog te lang duurde, dus ging zij een serie met sprongserves inzetten. Eerlijk gezegd was ik de tel kwijt met hoeveel aces en punten Paula de druk bij de tegenstanders heeft opgevoerd. Het waren er in ieder geval veel. Later deze set kreeg Alieke de opdracht van haar teamgenoten om sprongserve te doen. Ze gooide niet goed op en viel bijna over haar eigen benen, maar toch kreeg ze de bal over het net. Wat een geluk. Alieke zorgde ook voor het trainen van de lachspieren, want het zag er niet uit. Anouk dacht als we toch allemaal lekker vrij uit gaan spelen dan doe ik dat ook. Anouk ging de ballen lekker rechtdoor slaan en dat resulteerde met een punt en het liedje “in het hoekkie jalalala”. Ondanks dat we risico’s namen was de eindstand van de tweede set wederom 25-9 voor ons.
In de derde set zaten de wisselspelers te dromen en hadden ze bedacht dat elke set 25-9 zal moetenzijn, dat zal fantastisch en constant zijn. Helaas, viel Emmely heel hard in het net aan. De wisselspelers wilden een wissel, want de afspraak was 25-9 geinde ze. Alleen Marco dacht jullie kunnen me wat en liet het gewoon staan (wat ook terecht was). Emmely heeft in die set haar
uitschuif arm aan het werk gezet en kwam aanvallend bij elke bal en ze gaf deze bal een harde knal. De wisselspelers hebben dus nog mooi kunnen genieten van alle aanvallen en punten. Ook Sanne heeft haar best gedaan om de setstanden zo laag mogelijk uit te laten vallen. Ze heeft zelfs meerdere keren gehad dat ze foutloos naar de kant kon om even de mid te laten serveren. Nou, Sanne wat wil je als libero nog meer. Owja, ik weet het al de derde set met 25-9 winnen in plaats van met 25-13. Dan de vierde set maar weer proberen.
In de vierde set dacht Noelle, ik kan niet achter blijven met al mijn volleybaltalent. Ook zij deed af en toe een snelle bal, wat de tegenstander niet zag aankomen. Van het blok van Noelle in de vierde set moet de tegenstander ook nog steeds bijkomen. Daar gingen de handen van Noelle in de lucht en blokte ze de aanval van de tegenstander af, alsof het niets is. Ook Fleur dacht ik wil een keer anders punten maken dan met mijn (sprong)serve, dus zij koos ervoor om de tip van Marco op te volgen. Oke, niet kijken en dan heel subtiel de bal in het midden van de driemeter spelen. Hupla het is gelukt en een punt voor Fleur. Gelukkig duurde deze wedstrijd niet heel lang, want scheidsrechter Mark zei vooraf dat de wedstrijden die hij fluit altijd uitlopen. Daarom hebben we de vierde set ook snel afgemaakt en de eindstand was 25-13. We kunnen terug kijken op een goede, constante en initiatiefrijke wedstrijd. Voor ons is de volgende wedstrijd op 1 december tegen Tornado Geesteren dames 4 heel speciaal. Het zal dan de eerste wedstrijd van dit seizoen zijn, dat we helemaal compleet zijn (als we niets raars doen op de training, Marco). Oftewel Jinnay mag, na meer dan een jaar ook, haar eerste competitiewedstrijd weer spelen. Daar zijn we heel erg blij mee, zodat we de inhaalrace kunnen in gaan zetten en hopelijk nog hoog kunnen eindigen.